Biografie
(c) Liesbet Peremans
Carmen van Geffen is een Nederlands schrijver en beeldend kunstenaar en woont sinds lange tijd in België, waar ze aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en de Universiteit van Antwerpen studeerde.
Met haar fotografie en multimediawerk exposeerde ze in binnen- en buitenland. Daarnaast schreef ze non-fictie publicaties voor diverse media en musea, zoals o.a. het Museum Hedendaagse Kunst Antwerpen, het Middelheimmuseum en een Europees journalistiek project in de probleemwijken van Antwerpen. Voor het Centrum voor Kunstcommunicatie Antwerpen realiseerde Carmen een interculturele film en ze was lid van de denktank Canon Cultuurcel. Ze werkt als kunstdocent, waarin ze haar passie voor kunst en literatuur aan jongeren wil doorgeven.
In 2019 begon Carmen met de research en het schrijven van haar debuutroman Erfstuk; het boek werd in 2023 gepubliceerd. Het verhaal is gebaseerd op brieven, foto’s en testamenten uit het leven van haar grootvader, een kind van een concubine en een koloniaal planter geboren in Nederlands-Indië. In deze caleidoscopische roman beschrijft ze de gevolgen van (de)kolonisatie binnen haar familie, het intergenerationele trauma dat thema’s als schaamte, verlies, verraad en ontheemding aanraakt. In 2021 won ze de kortverhalenwedstrijd ‘Vijf minuten’ van uitgeverij Inkt. Haar werk is opgenomen in de gelijknamige bundel.
In 2023 maakt ze podcast over het verhaal achter Erfstuk en gaat ze zowel bij haar familie in Nederland als haar nog onbekende familie op Java op zoek naar getuigenissen over intergenerationeel trauma, naar de betekenis van erkend zijn en/of erkend worden, en de vraag wat het betekent als een deel van je identiteit onbekend is en/of er niet mag zijn?
Daarnaast werkt ze aan haar tweede nieuwe roman die zich afspeelt in 19de -eeuws Antwerpen tijdens een verwoestende epidemie.
